همشهری آنلاین _ مریم قاسمی : کشاورزی پیشه اهالی شهرک آزادی بود و در مزارع و باغ‌هایی که اکنون جای خود را به آپارتمان داده است روز را به شب می‌رساندند. در سال ۱۳۴۳ با افزایش مهاجرت، گروهی دیگر از ساکنان شهرستان‌های کشور به این محله وارد شدند و جمعیت آن افزایش یافت. سال ۴۳ با وقف ۲۲۰مترمربع زمین از سوی حاج‌آقا نوری آزاد و ۲۲۰مترمربع توسط حاج مرتضی زندیه و کمک اهالی، مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در خیابان شهید سلطانی ساخته شد و در همین زمان‌ها بود که شهرک‌هایی دیگری مانند ارشدآباد، ابراهیم‌آباد، مسلمین، صاحب‌الزمان طالقانی شکل گرفتند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا بخوانید
آن دوران بخشی از شهرک آزادی به ایستگاه ماست‌بندی معروف بود و هنوز هم هست. در ایستگاه ماست‌بندی یک قنات بزرگ پراز ماهی وجود داشت که اهالی آخر هفته در آن به ماهیگیری مشغول می‌شدند. آن سال‌ها آب آشامیدنی شهروندان از آب چاه خانگی به وسیله چرخ چاه تهیه می‌شد. بعد از سال ۵۲ شرکت آب محلی یاسر، متعلق به حاج یاسر، راه‌اندازی شد. تا سال ۸۷ نیز شهروندان از این آب استفاده می‌کردند، اما اکنون آب تهران به خانه اهالی راه یافته است.
شهرک آزادی اکنون ۱۵ درصد از محله یافت‌آباد جنوبی را تشکیل می دهد بیش از هزار خانوار با میانگین جمعیتی ۳ تا ۵ نفر در هر خانه سکونت دارند و باغ و زمین‌های معروف آن دوران مانند باغ‌های چاردیواری حسین یگانه، پورجعفری، حاج علی‌اکبر کلهر به ساختمان‌هایی تبدیل شده‌اند که در میان آنها بخشی برای ساخت مدرسه جوکار وقف شده است. از حمام‌های قدیمی آن دوران که تنها نامی از آن باقی است «حمام تاج» متعلق به حاج مرتضی زندیه بود که اهالی سالیان متمادی از آن استفاده کردند. شهرک آزادی امروز در بخش‌های محدودی هنوز بافت قدیمی و خاطره‌انگیزش را حفظ کرده است.
نظر شما